۱۳۸۹ اسفند ۳, سه‌شنبه

اعداد.....


تلفات حمله به کابل بانک در شهر جلال آباد به ۴۰ تن رسید... تیتر خبریست که در سایت بی بی سی میخوانمش... چه ساده حساب میگریم... هشت... ده ... هژده...سی و هشت...و حالا چهل...  خبر دیگری  تعداد کشته شده گان در لیبیا را که به بیشتر از صد تن رسیده را بیان میکند... دوستی دیگر نوشته بیشتر از ۶۰ تن در ولایت کنر در اثر حمله هوایی نیرو های خارجی کشته شدند...در این چند روز اخیر همه اخبار پر از اعداد هست... اعدادی که فقط نشان دهنده تعداد کشته و زخمی شده گان هستند... پس اعداد همان طوری که معلم ریاضی ما بیان میکرد جهانی هم هستند. در همه جای جهان از این اعداد برای حساب کردن استفاده میکنند... حساب کردن مرده ها...


دوره مکتب یادم میاید ...چه حس بدی نسبت به مضمون ریاضی داشتیم... معلم ریاضی همیشه همانطور که از نام مضمونش پیدا بود ما را به ریاضت میکشاند و توبیخمان میکرد اگر در شمارش اشتباهی میکردیم... حالا با دیدن این همه اعداد با این صورتحال با خود میگویم بی جهت نبوده از ریاضی بدمان میامد...

کاش اعداد نبودند و ما دیگر ضرورت نداشتیم بشماریم... تعداد کشته هایی را که در حمله انتحاری کشته شدند... تعداد اطفالی را که یتمی و بی خانواده شدند.. تعداد مادرانی را که فرزندی از دست داند... تعداد خانه هایی را که دیگر چراغی در آن نمی سوزد... تعداد آرزو هایی را که دیگر نیستند... ای کاش عددی نبود...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر